Pre ove bogomolje u Pocerskom Dobriću bila je brvnara koju su Turci zapalili 1815. godine. Zahvaljujući ktitorstvu Marka Štitarca u neposrednoj blizini je podignuta sadašnja crkva 1827.
Svojim oblikom građevina pripada bogomoljama koje su podizane u Srbiji na prelazu iz brvnara u hramove od čvrstog materijala. Hram je zadržao osnovu koja je preuzeta od brvnara, s tim da iz ravni osnove izlaze dve polukružne pevnice. Osnova istočne polukružne oltarske apside ponovljena je na zapadnom delu, koji ima oblik poluzatvorenog zidanog trema sa visokim soklom i kolonadom stubova povezanih poluobličastim lucima. Fasade nisu samo malterisane u ravno, već imaju dekorativnu plastiku u obliku pilastra, horizontalnog venca kao i nadvratnika iznad bočnog severnog portala. Ova dekoracija odvaja crkvu u Pocerskom Dobriću od sličnih hramova prelaznog perioda, kod kojih nema traga dekorativnoj malterskoj plastici na fasadnim zidovima. Krov je jedinstven za ceo objekat, masivan, visok, sa veoma strmim krovnim ravnima, što pokazuje da je nekada crkva bila pokrivena drvenim krovnim pokrivačem, koji je u novije vreme zamenjen biber crepom. Unutrašnji prostor takođe svedoči o jakom uticaju crkava brvnara: drveni bačvasti svod pokriva enterijer, a pregrada koja odvaja pripratu od naosa je u obliku niza drvenih stubova i arkada, ukrašena dekorativnim elementima od tanke daske.
