Po dolasku u Šabac i njegovom postavljanju za nahijskog kneza, Jevrem Obrenović, kao čovek sklon napretku i razvoju, uočava dotrajalost stare srpske pravoslavne crkve. Odlučuje da se gradi nova crkva. Gradnja crkve posvećena svetom Petru i Pavlu započeta 1827. godine, a završena septembra 1830. godine. Crkva je izgrađena na najlepšem mestu u gradu, u samom centru. Sa manjim izmenama i popravkama zbog rušenja u Prvom svetskom ratu, sačuvana je do danas. Unutrašnjost crkve prvobitno je oslikao Rus Andrej Bicenko. Umetnički vredan ikonostas izradio je u periodu do 1853. do 1855. godine Pavle Simić. U istom periodu dekoraciju crkve radio je Jovan Klajić. U bombardovanju 1914. godine ikonostas je oštećen, pa su pojedini njegovi delovi zamenjeni radovima šabačkog slikara Stevana Čalića, tridesetih godina XX veka, kada je, kao i kasnije, menjan i dopunjavan živopis.
U porti šabačke pravoslavne crkve, iznad spomen kosturnice, dostojanstveno stoji spomenik podignut u čast izginulima u Balkanskim i Prvom svetskom ratu. Delo je vajara Dinčića a otkriven je 1934. godine. Spomenik je svedočanstvo pokoljenjima o stradanjima koja je Šabac, zbog svog mučeništva nazvan „Srpski Verden“, preživeo početkom XX veka.
